Книгите ги читам од последната страница
по навика
ставам шеќер по малку
колку да не биде горко кафето.
Љубовта ја мислам од крајот
па љубам од почеток
вселената не е само бескрај црн.
Со комшивката си разменуваме
учтиви зборови за добро
прекрасно, сончево утро.
Мирисот на морето го чувствувам
во пилавот
со нозете до колена во вода
со морска вода во устата
трчаш до целта
да освоиш симпатии
не приметуваш рана на стапалото
од острите школки.
Незаборавот лекува
душа крепи кога е тажна
бранот силен покрива тага
носи во длабочини меѓу ѕвезди.