Saturday, March 9, 2019

За раце се држиме

Заробени во тунелот
силна светлина пара зеници
бараме излез
потонуваме во бессознание.
Музиката ја чувствуваме појако
бледилото од патот се отслика
на нашите лица
исечени од тапите сечила.
Знаеш како е
да си слободен
бездната е ништо
во споредба
со длабочината на тагата
во душите наши.
Спаси го моментот
светлината разбелува наоколу.

No comments:

Post a Comment