Sunday, June 10, 2018

Татко

Секој со својата планина
ќе речеше мојот татко
не осудувај
ништо ти не знаеш.
Неговото молчење мудрост
неговите дела оставени
да ме потсетуваат
да научам
за животот и болката
тагата и среќата.
Споменот ледено ладен
во далечина
бара поглед
очи стари сини
насолзени.
Само воздишка
длабока тешка.
И празнина.
Некогаш некаде далеку
ќе погледнам во очите сини
солза да избришам
спокој да дарам. 

No comments:

Post a Comment