Случајно ги избришав
Пораките наши љубовни
Со чувства пријатни
Реков ќе ги чувам
Да ме потсетат некогаш
На силината
Убавината
Занесеноста
По мене, тебе
По нас
За искреното те сакам
За стисокот во прегратките
За моментите тишина
Зошто борови се непотребни.
Чекорите ги паметам
Погледот кон ѕвездите
мирисот на цимет
испиениот салеп.
Мислата бледнее
Но никогаш не исчезнува.
No comments:
Post a Comment