Пријател ми јави
Ја нашол главата моја
Стркалана по патот
Со насмевка која плени.
Мислата бара трошка сон
Починка од зборови
Сила да поземе.
Следи невреме очекувано
Ветрот удира во едрата
правец нов ме носи.
Дотука сам одев
Те следам понизно.
No comments:
Post a Comment