Поглед
на сочуство
наместо
рака да пружи,
ме
гледа дека потстанувам
паѓам,
се влечам
чувство
дека погледи
како
сол на рана горат.
Тогаш,
е баш во тој миг
не
размислувам,
само
гледам дека ме покренува
силата
твоја што ми ја испрати,
е
сега јас ги погледнувам
чудно
им е, бегаат
не
ги судам.
Затоа
биди ти,
за
да бидам јас.
Гледаат
да
видат,
но
не сакаат.
No comments:
Post a Comment