Thursday, February 8, 2018

ПРЕД

Поглед на сочуство
наместо рака да пружи,
ме гледа дека потстанувам
паѓам, се влечам
чувство дека погледи
како сол на рана горат.

Тогаш, е баш во тој миг
не размислувам,
само гледам дека ме покренува
силата твоја што ми ја испрати,
е сега јас ги погледнувам
чудно им е, бегаат
не ги судам.

Затоа биди ти,
за да бидам јас.
Гледаат 
да видат,
но не сакаат. 

No comments:

Post a Comment