Бела

Кога сакам

каде сакам

можам

ама нејќам.

Измери го патот

да не речеш потоа

дека мамам за километри.

Привременото слепило

не е изговор

за да избегаш.

Луд сум

како стиховиве

луди, непозврзани.

Стави крпче со ракија

на душата.

Ќе помине.

Очајно

Нема кој да ги собере

трошките од масата

Нема кој да ги измие

коските од крвта

со вода

добро триј ги

со вода

Направи споменик

нареди ги како што е волјата Негова

Земјата мириса убаво

понекогаш

вкусот и е различен

секогаш

болката е возвишена

тогаш

трагично е колку ти треба

топлината од свеќите врз телото

Плачат од погледот на твоето страдање

солзите се преценети

Предизвикуваш бол

како жиг вжарен

врз нежната кожа

бол

болка ти треба.

Награда - освоено II место на Меѓународен поетски фестивал ,,Литературни искри,, Гостивар 2018
Award - 2nd place at the International Poetry Festival "Literaturni iskri", Gostivar 2018

Апетит

Другар ми вели дека

поезијата е работа на вкус

Затоа мојата најнова песна

ја напишав на лист

па полека го искинав

парчињата в уста ги ставав

да го осетам вкусот

но ништо

џвакав и чекав

голтав и ништо

Попусто било се

не осетив никаков вкус

Само песната ја снема

стиховите не ги помнам.

А добра песна беше.

Колку

Еден

мој одраз во огледалото

ме виде мене

се изненади колку смирено

реагирам на плашила.

Деветти

пат одам и се враќам

заборавајќи да се земам

за да појдам веќе.

Петте

збора што ги прозборе

ги завиткав во целофан

погледни ги понекогаш.

Трите

наречници се картале

кога требало да ме

оросат со благослов.

Седумте

јарболи стојат празни

`рѓосани

знамињата избледеле.

Бројот следен

тивко го шепотам

под крилјата на гуската.

Ги плукам пердувите

заглавени во устата.

Бол

Песните мои за пеење не се

туку за полугласно читање

со вино натопени

понекоја солза

премолчена исповед

за песната да добие душа

да се раскажува за неа.

Огнометот најавува восхит

шарена воздишка

немо стои пред мене

без да ме допре

ја чувствува болката

од секој, за секој.

Солзите се зборови

недоречени

недопечени

како колачите од љубовта моја.

Priatelia

Низ објективот гледа нештата

кои не можеме да ги видиме

или не сакаме

со еден клик забележува

момент

спомен на секундата.

И толку.

Светот станува мало место

светот го прави близок

разгатнуваме лица расположби

се восхитуваме на авантури.

Споделува да видиме

тага радост сеќавања

во јачменовиот сок е вистината

тркалото го носи надалеку.

Сонува за подобро

во прегратки со волчицата

и трите мали волци.

Пркосот го наводнува

да се чувствува жив доволно.

Татко

Секој со својата планина

ќе речеше мојот татко

не осудувај

ништо ти не знаеш.

Неговото молчење мудрост

неговите дела оставени

да ме потсетуваат

да научам

за животот и болката

тагата и среќата.

Споменот ледено ладен

во далечина

бара поглед

очи стари сини

насолзени.

Само воздишка

длабока тешка.

И празнина.

Некогаш некаде далеку

ќе погледнам во очите сини

солза да избришам

спокој да дарам. 

Мислам од крајот

Книгите ги читам од последната страница

по навика

ставам шеќер по малку

колку да не биде горко кафето.

Љубовта ја мислам од крајот

па љубам од почеток

вселената не е само бескрај црн.

Со комшивката си разменуваме

учтиви зборови за добро

прекрасно, сончево утро.

Мирисот на морето го чувствувам

во пилавот

со нозете до колена во вода

со морска вода во устата

трчаш до целта

да освоиш симпатии

не приметуваш рана на стапалото

од острите школки.

Незаборавот лекува

душа крепи кога е тажна

бранот силен покрива тага

носи во длабочини меѓу ѕвезди.

Живот

Неспретен како и секогаш

претам со рацете, мислите

се преврте чашата сок

се лепат прсти

се лепат спомени, сеќавања

се лепат пари

на кафанска пејачка

која никогаш не ја испеа

нарачаната песна

а парите ги зеде и

заносно затресе со градите

додека се оддалечуваше

низ чадот од цигари.

Се лепат поштенски марки

на писма неиспратени

со замачкани букви

од мастило и солзи

пожолтени.

Се лепат зеленики

вечерта пред Ѓурѓовден

пеејќи песни билјарски

да се лепат моми и момци.

Подобро вода да пијам

изворска, ледена

чиста.

Паметењето на водата.