Се смеам
но дали слушаш крик
кога молчам
најгласно викам.
Шетам, гледам лица наоколу
нивната тага, болка, мака
ја впивам.
Молчи, молчи
градиве се отворија
низ нив ветришта дуваат
да прочистат не ќе можат.
Темнина и тишина
тоа ми треба.
No comments:
Post a Comment