ОСАМЕНОСТ

          На тие што се некаде!

Осамен во својата соба

на подот седи човек

и плаче.

Тишина ја обвиткува темнината

во празната соба.

Крајот далеку е,

а посакува да е сега.

Никогаш не чувствувал радост

надежта одбива да биде прифатена.

Светлина во мислите негови.
Сонце.